- Film fabularny – telewizyjny
- Produkcja: Polska
- Rok produkcji: 1981
- Premiera: 1987. 09. 30
- Dane techniczne: Barwny. 92 min.
Uwaga: Istnieje tzw. integralna wersja filmu. Została ona uzupełniona w stosunku do poprzednich emisji o kilka scen usuniętych przedtem przez cenzurę. W ich trakcie na ekranie pojawiają się napisy angielskie – gdyż tylko kopia z wersją angielską zawierała te sceny. Film w tej wersji był po raz pierwszy prezentowany w TV Polonia w kwietniu 1999 r.
http://www.youtube.com/watch?v=XEvB4tdD74A
Sytuacji kobiety we współczesnym społeczeństwie Agnieszka Holland poświęciła już swoje dwa wcześniejsze filmy telewizyjne. „Niedzielne dzieci” (1976) to historia małżeństwa, które za wszelką cenę pragnie mieć dziecko, oraz młodej dziewczyny – matki, która powoli dojrzewa do macierzyństwa. Bohaterką „Coś za coś” była czterdziestoletnia pracownica naukowa, dla której celem nadrzędnym była kariera. Uśpione dotąd pragnienie macierzyństwa i refleksje nad własnym życiem budzi w niej spotkanie z niedoszłą samobójczynią. Irena, tytułowa kobieta samotna, jest niemłodą już listonoszką pracującą w jednej z dzielnic Wrocławia. Boryka się z tak wieloma przeciwnościami losu, iż wydaje się, że jest to ciężar nie do udźwignięcia przez jedną osobę – tragiczne warunki mieszkaniowe, nieludzki sąsiad pijak, który chce zająć jej mieszkanie, mordercze dojazdy do pracy i świadomość, że pozostawia w domu na cały dzień małego synka. W pracy sytuacja nie jest wcale lepsza – bezduszny szef i koleżanki, które chcą przejąć jej atrakcyjny rejon doręczycielski. Spadek po ciotce, na który Irena bardzo liczyła, trafia w ręce sąsiadek zmarłej. Ale najgorsza jest samotność, na którą jest skazana jako kobieta wychowująca nieślubne dziecko. W pewnym momencie między nią a kalekim rencistą rodzi się powoli uczucie. Oboje są życiowymi rozbitkami, ofiarami społecznej znieczulicy, rozpaczliwie pragnącymi odrobiny uczucia. Jednak finał tej – jak się wydaje Irenie – miłości, jest tragiczny.